- qiyabi
- ə. özü iştirak etməyən; özünün iştirakı olmadan
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qiyabi
Look at other dictionaries:
qiyabi — sif. <ər.> 1. İşə münasibəti olan şəxsin özü olmadığı və iştirak etmədiyi halda baş verən, görülən. Qiyabi mühakimə. Qiyabi hökm. Qiyabi tanışlıq. İşə qiyabi z. baxmaq. 2. Mühazirələri müntəzəm dinləmədən, müəllimlə bilavasitə canlı əlaqədə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyabən — ə. qiyabi şəkildə, qiyabi olaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əyani — ə. qiyabi olmayan, göz qabağında olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qayibanə — ə. və f. özü iştirak etmədən; qiyabi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
namehriban — sif. və zərf <fars. na. . . və ər. mehriban> Mehriban olmayan, soyuq olan; sərt, şəfqətsiz. Əzəl gün mehr edərdin ta könül oldu giriftarın; Dönüb, ey səngdil, daşə, əcəb namehriban oldun. S. Ə. Ş.. Rüstəm kişinin sözləri qiyabi olaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaibanə — z. <ər. qaib və fars. . . . anə> Görməyərək və görünməyərək, görmədən, gizlidən, arxadan, qiyabi surətdə, şəxsən görmədiyi və tanımadığı halda. O adama qaibanə məhəbbətim var. – Qıllam sənə iştə bir vəsiyyət; Yad et məni, qaibanə yad et. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyabiçi — is. və sif. Qiyabi təhsil alan (tələbə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyani — sif. <ər.> 1. Açıq, aşkar, gözlə görünən, göz qabağında olan, tamamilə aydın, inandırıcı. Əyani misal. Əyani sübut, dəlil. // Zərf mənasında. Deyilənləri əyani göstərmək. 2. ped. Məktəbdə öyrənilən fənlərə dair material və modelləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
